چک کردن متریال به کار رفته

از مواردی که هنگام تحویل خطوط باید بررسی شود، متریال به کار رفته در ساخت خطوط است. اصولاً برای هر سرویسی متریال خاصی به کار می­رود. مثلاً برای خطوط ترش (حاوی H₂S)، نوع خاصی از کربن استیل به کار می­رود که بر اساس استاندارد ملی آمریکا دربارۀ مهندسی خوردگی (National Association of Corrosion Engineers) یا NACE ساخته شده است. تشخیص درستی نوع متریال به کار رفته یکی از وظایف اصلی ناظران است که برای آن راهکارهای مشخصی تعیین شده است. اصولاً برای شیرها و فلنج­ها که مشخصات شان روی آنها حک می­شود، تایید متریال به کار رفته کار سختی نیست. تنها کافی است ویژگی­های حک شده روی آنها را با مشخصاتی که در نقشۀ آیزومتریک برایشان ثبت شده مقایسه کنیم. اما برای لوله و اتصالات (فیتینگ­ها) کار به این سادگی­ها نیست. مثلاً تشخیص NACE بودن یک لوله، اصولاً نه با چشم و نه با هیچ دستگاهی که در ایران موجود باشد قابل تشخیص نیست. برای جلوگیری از چنین اشتباهاتی که می­تواند پیامدهای خطیری را هم به دنبال داشته باشد، راهکارهایی مشخص شده است. راهکار اول رنگ آمیزی لوله­ها هنگام ورود به انبار است. مثلاً لوله­های کربن استیل ساده را می­توان رنگ سبز روشن زد. لوله­های فولاد زنگ نزن را سبز روشن با نوار سبز تیره روی آن رنگ می­زنند. چگونگی رنگ آمیزی لوله­ها جزو ویژگی­های هر پروژه است و از پروژه­ای به پروژۀ دیگر می­تواند متفاوت باشد.

روش دیگر برای جلوگیری از اشتباه، حضور ناظر پیمانکار اصلی در کارگاه اسپول سازی و چک کردن مواد مصرفی هنگام ساخت اسپول هاست. ناظر مربوط سپس شمارۀ هر اسپول را رویش حک می­کند.

فرایند بازرسی (line check) خطوط روزمینی (above ground)(1)

یکی از مهمترین وظایف یک مهندس پایپینگ به ویژه در ردۀ کارفرما یا پیمان­فرما (پیمانکار اصلی)، بازرسی خطوط و یافتن عیوب آن است. غالباً بازرسان از میان نیروهای باسابقۀ پیمانکاران اجرایی انتخاب می­شوند، چون هیچ کس بهتر از کسی که خود سالها کار اجرای پایپینگ را انجام داده، نمی­تواند کلک­های پیمانکاران را پیدا کند و عیوب خط را تشخیص دهد. با این حال از آنجا که ناظران تجربی معمولاً تحصیلات دانشگاهی بالایی ندارند، ممکن است برخی عیوب را تشخیص ندهند، به ویژه عیوب طراحی؛ هر چند وظیفۀ اصلی ناظران مطابقت دادن لوله کشی اجرا شده با نقشه است و به مقولۀ طراحی وارد نمی­شوند.