دسته بندی اشکالات لوله کشی

پیش از معرفی دیگر برگه های موجود در یک تست پکیج لازم دیدم مراحل بازرسی لوله کشی را به اختصار توضیح دهم. چون اگر این کار را انجام نمی دادم یا مطالب گنگ می ماند یا مجبور بودم این توضیحات را درون آن مطالب بگنجانم که از نظم آنها می کاست.

همانطور که می دانید پیمانکار اجرایی نقشه ها و اقلام مصرفی را از پیمانکار اصلی تحویل گرفته و لوله کشی را تحت نظارت ناظران پیمانکار اصلی اجرا می کند که این نظارت می تواند شامل چک کردن و تایید اقلام مصرفی به ویژه جنس لوله ها، چک کردن اندازه ها و زوایا در اسپول های ساخته شده و حک کردن شماره اسپول ها روی آنها باشد.

سپس گروهی در پیمانکار اصلی لوله کشی را به بخش هایی تقسیم می کنند که هر کدام بسته به جنس، سرویس، فشار (کلاس) و پیوستگی فیزیکی (متصل بودن لوله ها به هم) در یک تست پکیج قرار می گیرند.

پس از تکمیل لوله کشی، پیمانکار جزء طی مدرکی به نام FIN که در چند نسخه برای ناظران پیمانکار اصلی، کارفرما و TPA تهیه می شود و شامل مکان، زمان، شمارۀ خط (یا خطوط) و شمارۀ تست پکیج مورد نظر است، از ناظران برای نظارت خط یاد شده دعوت می کند. ناظران هم در زمان و مکان مشخص شده سر خط حاضر شده و موارد لازم را بررسی می کنند.

کمتر پیش می آید که خطی بدون اشکال تحویل داده شود به ویژه برای خط طولانی. از این رو ناظران اشکالات خط را با ذکر شماره نقشه و محل دقیق اشکال روی نقشه در صفحۀ پانچ لیست می نویسند. اشکالات بر اساس اهمیت و اولویت اصلاح در دسته هایی قرار می گیرند.

برای نمونه پانچ A که مهمترین پانچ از لحاظ دسته بندی است پانچی است که باید پیش از مرحلۀ هیدروتست (یا نیوماتیک تست) برطرف شود و معمولاً اشکالاتی در این دسته قرار می گیرند که اصلاح شان مستلزم انجام کار گرم روی لوله است، که کار گرم می تواند شامل جوشکاری، برشکاری، تنش زدایی و هر کاری باشد که بر ساختار مولکولی سیستم لوله کشی تاثیر می گذارد. علت این کار هم ساده است؛ اگر شما خطی را هیدروتست کنید و بر فرض زیر تست هم جواب دهد، اما پس از این کار روی لوله جوشکاری یا عملیات گرمایی انجام دهید، از آنجا که این کارها می تواند روی ساختار شبکه ای فلز سازنده لوله تاثیر بگذارد، دیگر تضمینی وجود ندارد که بعد از کارهای گرم انجام شده، لوله بتواند زیر فشار هیدورتست تاب بیاورد. به همین دلیل همۀ کارهای گرم باید پیش از انجام هیدروتست روی لوله انجام شود.

در ردۀ بعدی پانچ B قرار می گیرد و از لحاظ دسته بندی پانچی است که باید پیش از مرحلۀREINSTATEMENT برطرف شود. معمولاً پانچ هایی که در این دسته قرار می گیرند مربوط به نصب ساپورت هستند اما بدون کار گرم می توان آنها را برطرف کرد. از دیگر مواردی که در مرحلۀREINSTATEMENT باید انجام داد، عبارتست از نصب گسکت ها، نصب پیچ و مهرۀ اصلی، نصب ابزار دقیق و نصب tracing.

پانچ C و پانچ D هم به ترتیب آنهایی هستند که پیش از انجام مراحلPRECOMMISSIONING و COMMISSIONING  باید برطرف شوند. این پانچ ها معمولاً توسط گروه های PRECOMM و COMM نوشته شده و زیاد به گروه پایپینگ ارتباط پیدا نمی کنند.